خط قرمزهای انتشار دلخوری در شبکه‌های اجتماعی
تاریخ انتشار: ۵ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۷۵۳۶۲
شاید شما با چنین وسوسه‌ای روبه‌رو شده باشید، شاید هم انجامش داده باشید؛ این که وقتی از موضوعی ناراحت هستید، در قالب یک پست، استوری یا استتوس در یکی از شبکه‌های اجتماعی یا شبکه‌های پیام رسان، موضوع را با دیگران به اشتراک بگذارید. بررسی‌ها نشان می‌دهد این سبک به اشتراک‌گذاری احساسات این روزها در گروه‌های سنی مختلف و به ویژه جوان‌ترها به شدت فراگیر شده، اما چرا چنین کاری را انجام می‌دهیم و آیا این انتخاب، مناسب است؟
به گزارش ایسنا، روزنامه خراسان به نقل از یک کارشناس ارشد مشاوره نوشت:
تمایل به ارتباط با دیگران در زمان ناراحتی
در زمان ناراحتی، اضطراب و استرس، یکی از طبیعی‌ترین واکنش‌های هر فردی، تمایل به برقراری ارتباط با دیگران و صحبت با آن‌هاست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این تمایل نشانه ضعف نیست!
چرا درددل با دیگران می‌تواند برای سلامت روان ما مفید باشد؟ بررسی‌ها نشان می‌دهد این افزایش ارتباط با دیگران، کمک می‌کند تا ما حمایت اجتماعی بیشتری را دریافت کنیم. غالب اوقات بعد از طرح موضوعات با دیگران، احتمال پشتیبانی عاطفی آنها از ما افزایش می‌یابد یا ممکن است به ما کمک کنند. موضوعی که باعث می‌شود استرس ما کاهش پیدا کند و بهتر بتوانیم از پس مسائل دشوار زندگی بربیاییم. اما باید توجه داشته باشیم که در برخی موقعیت‌ها مانند زمانی که فرد در زمان مواجهه با استرس، دچار پرگویی شده یا بدون توجه به پیامدها با هر کسی مسئله را طرح می‌کند، این صحبت و درددل با دیگران تبدیل به واکنشی ناسالم می‌شود، اما جایگاه استفاده از شبکه‌های اجتماعی برای طرح دغدغه‌ها کجاست؟ تا به این جا ما به تمایل برای صحبت و برقراری ارتباط به شکل رودررو اشاره کردیم، اما آیا گذاشتن پست و استوری درباره موضوعات پرتنش سرکار یا مسائل پیش آمده در خانواده هم واکنشی طبیعی است و می‌تواند به سلامت روان ما کمک کند؟
3 نکته درباره به اشتراک‌گذاشتن مسائل پرتنش در شبکه‌های‌اجتماعی
بررسی‌ها در زمینه به اشتراک‌گذاشتن مسائل پرتنش در شبکه‌های اجتماعی به چند نکته اشاره دارد: اول این که دلیل انجام این کار توسط بسیاری از ما مشابه دلیل همان تمایل به صحبت کردن با اطرافیان در زمان روبه‌رو شدن با مسائل تنش‌زاست. دوم این که انجام چنین کاری بهتر از سکوت و خودخوری است. به این معنا که اگر روابط اجتماعی رودرروی ما کم است یا به دلایلی امکان صحبت با دیگران را به شکل موقت نداریم، استفاده از شبکه‌های اجتماعی برای بازگویی دغدغه‌هایمان نه تنها بد نیست که خوب هم هست، اما نکته سوم این که بهره بردن از شبکه‌های اجتماعی برای این کار در برخی موقعیت‌ها نه تنها مفید نیست که علامت هشداردهنده‌ای است که باید آن را جدی بگیریم. اما منظور از موقعیت‌های هشداردهنده چیست؟
این نشانه‌ها را جدی بگیرید
اگر تنها ابزار شماست
درست است که گفته می‌شود استفاده از فرصت شبکه‌های اجتماعی برای درددل و طرح دغدغه‌ها بهتر از خودخوری است، اما توجه داشته باشید اگر شما در زندگی واقعی کسی را ندارید که بتوانید با او درددل کنید و تمام صحبت کردن شما درباره ناراحتی‌هایتان محدود به پست و استوری گذاشتن شده ، این زنگ خطری است که باید آن را جدی بگیرید؛ چراکه تاثیر مثبت طرح موضوعات در شبکه‌های اجتماعی در قالب پست‌های درددلی، قابل مقایسه با روابط اجتماعی رودررو نیست.
اگر فرصت‌های دنیای بیرون را از دست می‌دهید
گذاشتن هرازگاهی پست و استوری درباره مسائل کاری و تنش‌های ایجادشده به صورت کلی ایرادی ندارد، اما اگر با روبه رو شدن با هر مسئله‌ای، گزینه اول شما گذاشتن یک استوری درباره آن است، لازم است تجدیدنظر کنید. مسائل کاری یا خانوادگی ما با درددل برطرف نمی‌شوند. برای حل و فصل و پیشگیری از تکرار، نیاز به استفاده از روش‌های متنوعی داریم؛ گاهی باید با افراد درگیر در موضوع، جلسه بگذاریم، خواسته‌های خود را به صورتی کارآمد طرح کنیم و البته گاهی اوقات مهارت جدیدی را یاد بگیریم. تمرکز بیش از حد بر شبکه‌های اجتماعی می‌تواند مانعی جدی بر سر راه ما برای استفاده از دیگر مسیرها باشد.
اگر گذاشتن حد و مرز را فراموش کرده‌اید
استفاده هرازگاهی از شبکه‌های اجتماعی با رعایت حرمت بقیه افراد، برای طرح ناراحتی‌ها معمولا با حریم خصوصی ما تناقضی ندارد، اما افرادی که هر مسئله‌ای را در این فضا مطرح می‌کنند، معمولا مرزهای خود را زیر پا می گذارند و وارد حوزه اشتراک‌گذاری بیش از حد می‌شوند. در این وضعیت فرد ممکن است حتی افراد غریبه را وارد فضای خصوصی زندگی خود کند و با به اشتراک گذاشتن اطلاعات شخصی، خود را در معرض خطر قرار دهد. به صورت کلی در این بخش توصیه آن است که هر مسئله‌ای را در این فضا مطرح نکنید و نکته دوم این که حتما از تنظیماتی که مخاطب شما را می‌تواند محدود به برخی افراد(مانند دوستان نزدیک) کند، بهره ببرید تا به این ترتیب عوارض در این بخش را کاهش دهید.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استرس اضطراب اينستاگرام شبکه های اجتماعی رژیم صهیونیستی انصارالله یمن رژيم صهيونيستی عربستان سعودی شبکه های اجتماعی شبکه های اجتماعی موقعیت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۷۵۳۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بازار هیپنوتیزم در شبکه‌های اجتماعی/ هیپنوتیزم چیست و اصلا فایده‌ای هم دارد؟
هیپنوتیزم در واقع نوعی تلقین‌پذیری است و در وهله اول اگر فردی نخواهد نمی‌توان او را هیپنوتیزم کرد و در ثانی اگر فرد تمایل به هیپنوتیزم شدن را داشته باشد همه افراد امکان این موضوع را ندارند. افرادی که توانایی تلقین‌پذیری بالایی دارند معمولا به هیپنوتیزم بهتر پاسخ می‌دهند و تحقیقات نشان داده که تلقین‌پذیری یا هیپنوتیزم‌پذیری یک ویژگی ژنتیکی است.
به گزارش ایسنا، به نقل از خبرآنلاین، هیپنوتیزم در طول تاریخ بشر با اسم‌های متفاوت همواره وجود داشته و برای تسکین درد و درمان بیماری از آن استفاده می‌شده است. تقریبا در صد سال گذشته و با گسترش پژوهش‌های علمی تاثیر و نحوه کارکرد هیپنوتیزم مشخص‌تر شده است و در بسیاری از موارد از جمله اضطراب کاربردهای فراوانی دارد. اما با توجه به ماهیت رازآلوده و سحرانگیز آن بسیاری از اوقات توسط افراد سودجو از هیپنوتیزم به عنوان ابزاری برای صرفا کسب درآمد و شیادی استفاده می‌شود و عدم آگاهی مردم از این موضوع نیز راه را برای آنها هموار می‌سازد.
امروزه افرادی در فضای مجازی که البته برخی از آنها ظاهرا مدارک معتبری نیز دارند به دنبال درآمدزایی از هیپنوتیزم به هر طریقی هستند و ویدیوهایی از خود حین هیپنوتیزم فردی دیگر منتشر می‌کنند به گونه‌ای که انگار وی را مسخ کرده و از خود بی خود می‌کنند. حتی اگر این ویدیوهای واقعی باشند استفاده نمایشی از هیپنوتیزم خارج از چارچوب اخلاق حرفه‌ای این کار است و نباید انجام بگیرد.
تصورات جامعه از هیپنوتیزم همواره با آن چیزی که واقعا هیپنوتیزم است و انجام می‌دهد تفاوت داشته است. تاریخچه هیپنوتیزم بسیار طولانی و نحوه عملکرد آن بسیار پیچیده و علمی و است در اینجا سعی می‌کنیم به شکل مختصر مواردی که نیاز است هر کسی در مورد هیپنوتیزم بداند تا فریب این افراد را نخورد شرح دهیم.
هیپنوتیزم چیست؟
هیپنوتیزم را می‌توان به عنوان وضعیت آگاهی یا هوشیاری در بیداری در نظر گرفت که در آن توجه فرد از محیط نزدیک او جدا می‌شود و توسط تجربیات درونی مانند احساسات، شناخت و تجسم جذب می‌شود. القای هیپنوتیزمی شامل متمرکز کردن توجه و درگیری تخیلی تا آن جایی است که آنچه تخیل شده است واقعی به نظر برسد.
فرد متخصص و مراجع با استفاده و پذیرش تلقین‌ها یک واقعیت هیپنوتیزمی را می‌سازند. حالت‌های مسحورشدن روزمره بخشی از تجربه مشترک ما انسان‌ها هستند، مانند غرق شدن در یک کتاب خوب، رانندگی در یک مسیر آشنا بدون یادآوری آگاهانه، هنگام دعا یا مراقبه یا هنگام انجام یک فعالیت یکنواخت یا خلاقانه. آگاهی و هوشیاری ما از محیط پیرامون خود در مقابل آگاهی درونی، در یک پیوستار قرار دارد به طوری که در این حالت‌ها تمرکز فرد عمدتا درونی است اما لزوما تمام آگاهی بیرونی را از دست نمی‌دهد.
هیپنوتیزم چه فوایدی می‌تواند داشته باشد؟
هیپنوتیزم را می‌توان به عنوان یک حالت ذهن‌آگاهی تلقی کرد که فرد می‌تواند یاد بگیرد تا آگاهانه و عمدا برای یک هدف درمانی به آن دسترسی پیدا کند. سپس تلقین‌ها به صورت شفاهی یا با استفاده از تصویرسازی برای نتیجه دلخواه ارائه می‌شوند. این کار ممکن است برای کاهش اضطراب، دسترسی به آرامش و آسودگی، کمک به مدیریت عوارض جانبی داروها، کمک به کاهش درد یا علائم دیگر باشد. هیپنوتیزم برای افراد مضطرب می‌تواند تجربه مفیدی باشد.
با این حال، سودمندی اصلی حالت هیپنوتیزم افزایش تلقین‌پذیری و دسترسی به پیوندهای ذهن و بدن و پردازش‌های ناخودآگاه است. هیپنوتیزم به خودی خود یک درمان نیست اما می‌تواند ابزاری در نظر گرفته شود که فرایند بهبود روانی را تسهیل می‌کند. هیپنوتیزم غیرممکن‌ها را ممکن نمی‌کند اما می‌تواند به افراد کمک کند آنچه را که ممکن است برایشان امکان‌پذیر است باور کرده و تجربه کنند.
حالت‌های هیپنوتیزمی در طول تاریخ بشر با اسامی مختلف برای درمان استفاده می‌شده است. اما با توجه به ماهیت عجیب آن توسط عده‌ای به عنوان چیزی مرموز و جادویی به تصویر کشیده شده است. مطالعه هیپنوتیزم پیچیده است و عوامل زیادی مانند زمینه، انتظارات و شخصیت بر پاسخ هیپنوتیزم تاثیر می‌گذارند.
ما نیاز داریم که از کلمات برای فراخوانی تخیلات استفاده کنیم. برای ورود به حالت هیپنوتیزمی باید توجه را متمرکز کرد وراه‌های زیادی برای رسیدن به این هدف وجود دارد. شعله یک شمع یا صفحه کامپیوتر می‌تواند یک تمرکز بصری باشد. تمرکز شنوایی می‌تواند موسیقی یا آواز خواندن باشد و القا می‌تواند شامل آرام‌سازی عضلانی باشد.
آیا همه افراد هیپنوتیزم می‌شوند؟
خیلی اوقات در فیلم و سریال‌ها هیپنوتیزم این گونه به تصویر کشیده می‌شود که فردی که تخصص بالایی در این کار دارد فقط با زل زدن به چشم دیگری او را هیپنوتیزم کرده و تحت کنترل خود در می‌آورد. در اینجا باید بار دیگر اشاره کنیم که هیپنوتیزم در واقع نوعی تلقین‌پذیری است و در وهله اول اگر فردی نخواهد نمی‌توان او را هیپنوتیزم کرد و در ثانی اگر فرد تمایل به هیپنوتیزم شدن را داشته باشد همه افراد امکان این موضوع را ندارند. افرادی که توانایی تلقین‌پذیری بالایی دارند معمولا به هیپنوتیزم بهتر پاسخ می‌دهند و تحقیقات نشان داده که تلقین‌پذیری یا هیپنوتیزم‌پذیری یک ویژگی ژنتیکی است.
آیا تغییرات حاصل از هیپنوتیزم پایدار است؟
شواهد پژوهشی نشان می‌دهد که وقتی از هیپنوتیزم برای کاهش استرس یا درد استفاده می‌شود، تغییرات ایجاد شده بسیار کوتاه مدت و گاهی صرفا در حد چند ساعت است. و برای اینکه اثربخشی هیپنوتیزم در زندگی روزمره حس شود نیاز به تکرار و زمان زیادی دارد. نکته دیگر این که هیپنوتیزم به تنهایی درمان مشکلات روانی نیست و معمولا از آن در کنار انواع روان‌درمانی‌ها استفاده می‌شود.
در مجموع، امروزه هیپنوتیزم یک روش علمی برای کاهش درد و استرس و مشکلات روانی است که می‌تواند تا حدی موثر باشد اما هیپنوتیزم توانایی معجزه کردن ندارد. وقتی در رسانه‌های مختلف با تبلیغات هیپنوتیزم مانند « خود هیپنوتیزمی جذب عشق»، « فراموش کردن خاطرات گذشته با هیپنوتیزم» و امثال اینها مواجه می‌شوید در نظر داشته باشید که باید انتظارات و توقعات واقع‌بینانه از این رویکرد علمی داشته باشید چرا که باور کردن این تبلیغات سودجویانه صرفا منجر به ناامیدی و سرخوردگی بیشتر شما خواهد شد.
انتهای پیام
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان